Wat is een CAO?

CAO staat voor collectieve arbeidsovereenkomst. Het betekent dat arbeidsvoorwaarden zijn vastgesteld tussen werknemers- en werkgeversorganisaties gezamenlijk. In die arbeidsvoorwaarden worden afspraken gemaakt over loon, betaling van overwerk, de duur van de proeftijd of opzegtermijn en regelingen omtrent pensioen.

De cao regelt allerlei zaken die je ook in een arbeidsovereenkomst regelt. Het verschil is dat deze arbeidsovereenkomst voor een grote groep medewerkers geldt. Er is op een hoger niveau over onderhandeld, namelijk door een groep van werkgevers en een groep van werknemers. De rijksoverheid (het ministerie van Sociale zaken en Werkgelegenheid) houdt bij welke cao’s er gelden.

De cao komt boven de arbeidsovereenkomst

Als er een CAO van toepassing is op de arbeidsovereenkomst, dan betekent dit dat de regels uit de cao voor gaan op de regels uit de arbeidsovereenkomst. En dan geldt natuurlijk ook nog de wet, die gaat weer voor op de cao. Zo ontstaat er een keten van regels:

• Arbeidswetten
• cao
• Arbeidsovereenkomst
• Personeelshandboek of arbeidsreglement

Twee soorten cao’s

Er bestaan twee soorten cao die van toepassing kunnen zijn op de arbeidsovereenkomst. Dat is de bedrijfstak-cao en de ondernemings-cao.

De bedrijfstak-cao geldt binnen een sector. De cao geldt dan voor de bedrijven en werknemers die vertegenwoordigd zijn door de cao-sluitende partijen. Tenzij de cao algemeen verbindend is verklaard. In dat geval geldt de cao verplicht voor alle bedrijven in die sector. En een ondernemings-cao geldt in één bedrijf.

Niet voor alle bedrijven geldt een cao

In veel sectoren is nog geen cao tot stand gekomen. Dat betekent ds dat er geen cao geldt en dat afspraken onderling gemaakt moeten worden tussen de werknemer en werkgever. Die afspraken komen dan in een arbeidsovereenkomst te staan.